> Aktualności > Wiadomości Firmowe

Jak zrobić rurę PEX

2021-07-30

Metoda Engela
Znana również jako metoda nadtlenkowa, w procesie produkcyjnym, środek sieciujący nadtlenek służy do tworzenia wiązań chemicznych pomiędzy długimi łańcuchami molekularnymi polietylenu poprzez wysoką temperaturę i wysokie ciśnienie, co jest tak zwanym sieciowaniem. Ta metoda sieciowania nosi nazwę PX-a.

Metoda silanowa
Podczas procesu wytłaczania silan jest mieszany z surowcami. Połączenie łańcucha polietylenowego i cząsteczki krzemu sklasyfikowane jest jako PX-b; ilość przeciwutleniacza w materiale jest jednym z najważniejszych czynników wpływających na żywotność rury.

Metoda radiacyjna
Użyj promieni gamma lub beta do napromieniowania polietylenu w celu utworzenia fizycznych wiązań poprzecznych, zwanych PX-c;

Metoda azowa
Wiązania poprzeczne utworzone przez media azowe, zwane PX-d, nie są obecnie produkowane na skalę przemysłową.

Komercyjne rury PEX to obecnie pierwsze trzy typy. Wydajność trzech typów rur PEX nie jest całkowicie taka sama, głównie pod względem odporności na ciepło (wytrzymałość cieplna), odporności na pełzanie i odporności na pękanie naprężeniowe. Ogólnie rzecz biorąc, w strukturze makrocząsteczki ruch termiczny makrocząsteczki o strukturze sieciowej dwuwymiarowej jest stosunkowo łatwy, natomiast ruch termiczny makrocząsteczki o strukturze trójwymiarowej jest nieco utrudniony. Makrocząsteczki PEXa to głównie dwuwymiarowe struktury sieciowe, podczas gdy makrocząsteczki PEXb i PEXc to głównie trójwymiarowe struktury ciała. Dlatego też, gdy jako podstawowy surowiec stosuje się ten sam rodzaj polietylenu, gdy stopień usieciowania jest taki sam, odporność cieplna, odporność na pełzanie i odporność na pękanie naprężeniowe PEXb i PEXc są wyższe niż PEXa. Zwiększ stopień usieciowania PEXa, a różnica między nimi zostanie zmniejszona.

Poprzedni:Specyfikacje rur PPR

Następny:Struktura węża